Hieronder alle tot hiertoe ontvangen bijdragen:
1. Piet DW
Dat was nog eens een onverwachte meevaller na die valse start van de maandagmorgen. Was daar eerst de lekke band van de auto en het reservewiel met hetzelfde probleem, daarna die vervelende Marokkaan bij de fietsenstalling van het station die scheldend en vloekend vriendjes wilde worden met en ieder die bij hem in de buurt kwam. "Hey vriend heb je voor mij een paar Eurootjes, ik moet naar m'n klotewerk en mijn teringfiets is gestolen, en dan, hey klootzak hier blijven jij, ik moet fokking Euro's zeg ik je toch, ben ik te min voor jou, vuile Kadaffi, jullie maffe Hollanders zijn allemaal het zelfde, koloniale uitbuiters !" De trein stond gelukkig al klaar op perron zes en zette zich na een paar minuten zoals afgesproken in beweging. Een heerlijk rustige plek bij het raam en zowaar geen luidruchtige telefoons of Ipods in de coupe, dat wordt drie kwartier genieten van het voorbij glijdende ochtendlandschap. De gedachten nemen het roer over als hij blij verrukt de zachte glooiende gebogen vorm tegen over hem ontdekt. Een heerlijke spanning ontstaat wanneer hij denkt aan het zachte eindpunt van deze gekromde lijn, het heeft iets sterk sensueels en vraagt er werkelijk om met de hand gestreeld te worden. Voorzichtig kijkt Sjaak de Hooglander eerst rond zich heen, stekt zijn hand uit en streelt genietend glimlachend met gesloten ogen mmmmm….. de ontwerper van deze treinbanken moet een geweldenaar zijn denkt hij hardop, de leuning het lijkt verdorie wel een fraai gevormd en gebogen vouwenbeen. Maar alez, nu eerst naar kantoor en daarna op naar de werkplaats om de spanning van het kantoorleven weg te poetsen met zijn uit de hand gelopen hobby, de intens rustgevende meubelmakerij…..
2. Jan F.
ALTIJD EEN BEETJE REIZEN………
"Iemand zei :dit is Annabel…”Het deuntje was als een luchtbel uit de donkere poel van mijn onderbewustzijn opgestegen. Anna-bil!Het vatte perfect mijn oordeel samen over de kloon van Britney Spears in het compartiment schuin achter me,geplamuurd en beschilderd,en met blote dijen die niet ophielden met schreeuwen;”Kijk naar mij!”
Omdat we de enige waren in het laatste rijtuig,vroeg ze mij:”Oearom staan we nu stiel?”Ik stond op,opende het raam en keek in de richting van de locomotief;er liepen enkele mensen aan een overweg.”Et ies een defect denk iek”zei ik ernstig.Straks was ik nog te laat op mijn afspraak.Ze nam haar boek,waar op het eerste blad in vlot handschrift stond” Bonne anniversaire mon petit lapin,”en deed of ze verder las.Frank zou haar ophalen,straks moest ze bellen als het nog langer duurde.
Voor ze stilstonden was er overal muziek:de kadans van detrein.De ruisende wals van de vlakte,de tango van de tunnels,met de paukenslagen van de vluchtopeningen,de knetterende zapateado’s van de wissels.Dan,midden de symfonie van dobberende en dansende wielen,de schrille toon van staal op staal,het schuiven van tonnen ijzer over de wijsvingers van de sporen.Het gefluit hield op. Ik kreeg een klap in de nek.Niks ernstigs.Miss Billenkoek keek zorgelijk.
Frank Floryn zwijmelde op het dak van zijn kantoorgbouw naar de rand.Een halve fles Glenfidich met ijs,en de rest aan de fles zelf.Hij zag de sporen als een kronkelende lintworm in het landschap.Nog geen trein te zien.Bij Frank waren er twee liedjes die beurtelings het monopolie van zijn hersenen opeisten:”The winner takes it all”,en “Born to loose”Als de klankband van de miseriefilm van de laatste maanden.De tweelingen up en down,Dow en Jones,winst en verlies.Putten delven en trachten te vullen.En daarmee juist had hij het iets te bont gekleurd.De beurs is als de Hulk;het ene moment een waanzinnige patser,kort daarop gekrompen als een garnalenpiemeltje in de ijszee.Wat nu?Herman Brood achterna?Hij kreeg zelfs zijn been niet halfweg muurhoogte.De overweg?Nog een kwartier voor de trein er voorbijkwam. Yes!De lift stonk naar dettol.Abba schalde in zijn oren.Hij kreeg een kopstoot van zijn spiegelbeeld.Door de hal naar buiten.
Het leven van een treinbestuurder bestaat in starten, versnellen,vertragen,stoppen,starten en zoverder.Maar abrupt stoppen,daar moet je een kei in zijn: zo van wat-doet-die-zot-daar-op-de-sporen,en VLAM!alles dicht.De remweg was toch te lang,maar die dronken idioot had zich bijtijds omgekeerd en stond nu tebraken ,hangend op de slagboom.De hele reutemeteut van hulpdiensten zou ongtwijfeld door de geschrokken passagiers in overvloed worden opgebeld.Zoveel te beter.
Ik zag dat mijn afspraak met het kantoor Floryn(beleggen in vertrouwen)nog weinig kans op slagen had en nam mijn GSM.”….is momenteel niet bereikbaar….”Fuck!!
De bleke belegger in vertrouwen had nog een joker achter de hand.Graaide in zijn binnenzak,zette de loop van een belachelijk klein pistool in de mond en schoot zichzelf naar een pijnlijk plantenleven in een rolstoel. Petit lapin sloot haar boek en dacht:met de auto was ik er al.
3. Jan D.
4. Luc R.
Thrillers en treinen
Een rechercheur vraagt
naar het sporadisch bewijs
van haar reis.
In haar schoot
het vreugdevuur der ijdelheden.
Zij plooit haar boek open
en knijpt haar billen dicht.
Hij denkt aan basic instinct.
Een kutfilm.
5. Pascal C.
(in notitievorm)
In het gebouw zit een bediende opgesloten op de negende verdieping. Uitzicht op de treinen die passeren. Ze zijn hem vergeten. ’t Is een zondag in de zomer. Geen uitzicht op spoedige verlossing. Hij vraagt zich af wanneer de volgende kuisploeg langskomt.
Ik zie links in het raam een ufo-achtig object.
Het been van de vrouw en de armleuning van de stoel voor haar liggen in elkaars verlengde. Daardoor krijgt dat been iets protheseachtigs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten