langs de kust

ode maritima

naar zee, naar zee, naar zee, naar zee
o! mijn leven te water laten
op zee, in de wind, in de golven!
mijn smaak in grote reizen pekelen
met door de wind opgeworpen schuim
mijn vlees van avontuur met striemend water tuchtigen
het bot van mijn bestaan in oceanische kouden drenken,
mijn cyclonisch en atlantisch wezen
geselen, snijden, kerven door winden, schuim en zon,
mijn zenuwen als touwladders gestrekt,
harp in de handen van de wind!

fernando pessoa

bar tabac

naast de zeven miljoen gegrepen
mannen
rapido vervangen
door 'liever libido' dan moe
zonder verwondering
over lang gebluste vrouwen
evenmin verlangen
naar hun getrouwen
aan de toog

gisèle, kijkend naar een fotograaf zonder dorst
"monsieur!
mais vas-y, entrez donc!
viens
dans ma 'française des jeux'!"

een blonde gauloise op het trottoir
séparè par la porte
alleen, op de stoep, weegt zwaar
"asseye toi, si tu veux!"

de avond valt
johnny lalt

loto, toto, rapido...
"qui est le plus beau?"

zonder woorden

recht op de bank
lezend met een rietje
letters lippend
over leven en liefde
terwijl strijkers
tussen de oren
mannen doen verdwijnen
in stilte
zonder woorden
van tussen de lakens
naar de deur
in een kamer die op sporen rijdt
ogen vol honger
en een mond die hunkert
naar zweet en passie
een man die zonder woorden
afscheid neemt

ruimte

neem ik de afslag
of wordt het rechtdoor?
wordt het links op karakter
of rechts op verstand?
op z'n hondjes
over de stippellijn
nu het nog kan
verzin ik een antwoord
nog voor de bocht

jawel, meer ruimte, mevrouw...
echter niet, zoals jij het ziet...
niet daar in je hemd
maar in mijn hoofd
iets dat spant
dat klemt
dat langzaam dooft
een schreeuw om ruimte, tijd en rust
geen vragen, billboards en borsten
wees gerust

ik neem de bocht
naar links
laat me zijn
uit m'n kader
verdwijn

Woord & Beeld 45 ( Ice-tea )

Tis lenteweer, tis rokjesweer
De beste tijd van’t jaar
En wat me opvalt ied’re keer
De meisjes zijn weer daar

De hele winter ingepakt
In dikke jas en shawl
Nu zijn de nagels vers gelakt
En spreken ze klare taal

Kijk ons eens jongens, kijk maar goed
Zijn wij geen mooie buit
Geef toe dat het iets met jullie doet
Kom daar gerust voor uit

Hard

Antwerpen, Belgium 2007.

New Label on my blog

' Hard-Core Photography ? '

Hard-Core is mostly related to pornography. Not to photography! Porn means explicit and voyeurism and taboo at the same time. The label may probably show explicit photographs but not in a sexual way. And if they have a sexual content, they will not be explicit ...

Beeld & Beeld (1)

Deinze, Belgium 2007.

Woord & Beeld (44)

Luik, 6 mei 2005

We moeten er niet flauw over doen: het toeval speelt vaak een grote rol. Een zéér grote rol. Deze foto levert daarvan een mooi voorbeeld. Want wat gebeurt er? Ondergetekende zit met vrienden een koffie te drinken op het terras van een café in een straat in Luik. In de linkerooghoek duikt een gestalte op met plastic zak. Om de een of andere reden trekt hij mijn aandacht, lijkt hij markant, onderscheidt hij zich van de andere passanten. Ondergetekende grijpt naar zijn fototoestel, doet een rudimentaire cadrage wijl de man passeert, drukt af, en zet, nog eens aan zijn koffie nippend, het gesprek voort. Dat heeft alles samen hooguit twee seconden geduurd. De man verdwijnt rechts uit beeld en wordt meteen vergeten. Een van de honderden foto’s die op niets lijken te zullen uitdraaien.

Niet dus. Want wat blijkt? Datgene wat u ziet als u nu zelf zorgvuldig kijkt. De man kijkt in de lens. Hij stapt met zijn armzalige autochtone zelf onder een veelbelovende boodschap vol zon en exotisme door. Die boodschap wordt daarboven – en daarenboven – nog tweemaal herhaald op de wimpers van wat, met een beetje verbeelding, twee ogen zouden kunnen zijn in een gelaat. Dat gelaat, de gevel van het pand waarin het reisbureau huist, staat min of meer centraal in de compositie – ook dat is toeval. De man stapt met vreemd gebogen, ietwat slepend rechterbeen over een compositie van eveneens gebogen lijnen heen. Toeval opnieuw: dat hij niet óp die lijnen stapt, wat het tableau denkelijk niet ten goede zou zijn gekomen. (De vervorming van het been doet mij denken aan de racewagen van Jacques-Henri Lartigue, waarop de vervormde wielen snelheid suggereren – hier is eerder sprake van traagte, loomheid, iets slepends.) Rechts in beeld komt in de vorm van een kinderwagen een nieuwe thematiek aangereden: die van leven en dood, jeugd en ouderdom, de tijd.

Ondertussen zijn die twee seconden uitgedijd tot meer dan drie jaar. Er is vanalles gebeurd, intussen, maar nog steeds staat die man in die Luikse straat daar. Bevroren in zijn beweging, in zijn grimas, in zijn toevallige samenloop van omstandigheden. Hij is uitvergroot, ingelijst, hangt aan mijn muur. En nu toon ik hem aan u en gaat hij misschien in andere breinen en herinneringen leven. Ook dat is fotografie. Het streven om de tijd en de werkelijkheid te vatten en vervolgens uit te smeren, te vermenigvuldigen, oneindig te maken. Een moeilijke onderneming, alle hulp baat. Ook deze die met gulle hand door dame Fortuna wordt aangereikt.

En dan nog dit. Hebt u ook de slogan gezien van het reisbureau? Il reste tant de monde à découvrir. Ook daarover gaat fotografie: in de beslotenheid van het kader schuilt een wereld die altijd veel groter is.

Het gestuurde toeval

Een inzicht, na het bekijken van de dvd’s met fotografenportretten (Dag 229 vVH&C) en het boek L’Art sans art d’Henri Cartier-Bresson: je moet afstappen van de gedachte dat de fotograaf bij het afdrukken het hele beeld controleert. Heeft HCB bij het maken van de bekende foto van de man die over de plas springt het dubbele beeldrijm voorzien (tussen de affiche op de muur en de springende man enerzijds, en tussen de affiche op de muur en de stukken gebogen metaal in de plas anderzijds)? Wellicht niet, of het zou moeten zijn dat hij het geheel zou hebben geënsceneerd en dus de hele constructie – waarin le moment décisif – een inderdaad beslissende rol speelt, zou hebben opgezet. Wat niet interessant zou zijn, en wat, als je zorgvuldig vele andere foto’s bekijkt, ook helemaal niet waarschijnlijk is. De contactafdrukken, zoals die in de fotografenportretten werden getoond, bevestigen dit. Vaak, en niet alleen bij HCB, gaat achter de uiteindelijke foto een hele reeks van minder geslaagde of volledig mislukte pogingen schuil.

Het toeval speelt met andere woorden een grote rol. Een gestuurd toeval, maar toch een toeval. De fotograaf controleert niet het volledige beeld (de straatfotograaf, de snapshotfotograaf, niet de fotograaf die alles opzet, mensen en dingen, als voor een stilleven…). Dat is, welbeschouwd, een bevrijdende optie. De kwaliteit van de foto moet niet dáárin, in die controle, worden gezocht. Maar waarin dan wel? Ik denk in het feit dat de goede foto’s nu net dat oncontroleerbare tonen. Het is precies het omgekeerde: de goede foto’s tonen wat wij zonder die foto’s niet kúnnen zien. Zij tonen wat enkel in de werkelijkheid van de foto (die een andere werkelijkheid is dan de gefotografeerde werkelijkheid) zichtbaar wordt. Goede foto’s maken het onzichtbaar zichtbaar.

En goede fotografen zijn dan fotografen die goede foto’s maken. Die het soort foto’s maken die goede foto’s kunnen blijken te zijn. Goede foto’s die wellicht in veel gevallen ook hén verrassen.

Woord & Beeld (43)

Brugge, Belgium 2008.

Woord & Beeld (42)

Brussel, 20 maart 2008

Poëzie 4

[bij foto Luc]

Zij leest haar eigen lot

Moordzacht sluit hij achter zich de deur.

Echt nodig is dat niet:
oortjes in haar oren. Fataal

wordt voor haar dat ze hem ziet

noch hoort nad’ren. Hij denkt: ik sleur
haar nadien bij d’r haar door de zaal

en maak met kabaal een eind aan

haar ijdel tijdverdrijf van taal en de waan
dat ze hier alleen en on-
gestoord een spannend boek lezen kon.

Kom, gerechtsdokter, kom te laat.
Start, ambulancier, je vergeefse ambulance.
Maak, schoonmaakster, alvast
een sopje klaar. Zeep vind je in de kast
en ook de emmer weet je staan.
Lauw water heb je uit de kraan.

Een hardnekkig mengsel van bloed en milkshake op skai:

dat gaat nog maar op tegels is het taai.
Poetsen maar. De ogen de zerk.
Een zerkdikke thriller vergt veel werk.

Vergeet ook niet de spatten op hemd en behang.

Staat die tas met grote oren,
vergeten in haast, daar al lang?
Wat met het boek? Waarom werd dit kind geboren?

[bij foto Paul]

Mijn permanente duizeling

Ik weet het:
ik kan niet anders,
ik kan niet zonder,
ik kan ‘t niet laten,
‘t is sterker dan mezelf.

In alle mogelijke opzichten,
onder alle lichten,
onder alle luchten,
ik hoor je zuchten,
het mag niet baten
ik kan ’t niet laten:

ik kadreer voortdurend.

Bevrijd me uit dat harnas

van bruggen en palen
van carrosserie en x-gerate lingerie
van ramen en frames.

Geef me ruimte,

laat me asemen.
Bevrijd me uit de permanente duizeling
van décolleté en perspectief.

Heb me lief.

[bij foto Kertész/Sarah]

Het grote hoofd

Je hebt geen grond om op te staan,
kleine man.
(Dat klinkt behoorlijk streng.)
Zie hoe zij daar onverholen
de dood zit te zijn, het onvolkomene.
Ongegeneerd ongeposeerd.
Kleiner op de plaat
maar, daar kun je van op aan,
haar hoofd is even groot
als het jouwe, het onze.
Even weinig plaats
– niet te min –
voor zorgen en
sterfelijkheidsbesef.
(Zes lettergrepen.)
Tel maar je jaren op je raam,
schrijf ze maar op je griffel.
Staak je gegniffel.
Van wie is die sjaal.
Straks ben je kaal.
Het duurt een zucht.
Het is een klucht.

[bij foto Piet]

Zijn en tijd

Hoe meer hij zich haast
Hoe stil hij ook staat
Het blijft langer staan
Hij verdwijnt in een waas


Hoe snel gaat de trein
In tijden verknoopt
Een held op de loop
Een kwestie van zijn

Hoe hard het ook waait
Hoe stil hij ook staat
De held blijft hier staan
Hij verdwijnt in een waas

Hoe hard hij ook rijdt
Ik kom nooit op tijd
Ik kom steeds te laat
Hoe meer het zich haast

50

Aha, vandaar die coupe!:
deftig en fris gecoiffeerd in tram 6!
Paul, wij wensen jou een sprankelende tweede halve eeuw...

Pascal & Sarah

Poëzie 3

Ziehier de gedichten van Sarah:








[bij foto Luc]


Ik had de zaak voor mij alleen,
Het volk was naar de rouwdienst heen:
Een koene dood, een bed van rozen,
De Schrijver had het zelf gekozen.

Toen trad zij binnen, mijn godin,
Mijn langverwachte lieveling.
In dromen duizendmaal verbeeld
Gekust, geëerd en natgestreeld.

Ik zocht herkenning in haar ogen,
Haar bleek gezicht bleef onbewogen.
Ik heb de zetels opgeblonken,
Ik heb haar milkshake uitgeschonken.

Geen blik voor mij, ze dronk zijn woorden,
Vertoefde dra in and’re oorden.
Ik heb de lijsten afgestoft.
Ben dan de zaal maar uitgesloft.

Don Juan die in de hemelen zijt,
Het is een ongelijke strijd.











[bij foto Kertész]


Zet nu je beste beentje voor,
Geef ons je liefste lachje,
De sprint is heden ingezet,
Het is vandaag je dagje.

Doe ze maar kraken je bottienen
Denk aan het vlekkeloos dictee
Denk aan het smetteloos rapport
Met al die vette tienen.

Vergeet de geur van natte jassen
Bedenk hoe je ons zal verrassen:
Als vliegenier of leeuwentemmer.
Als astronaut. Olympisch zwemmer.

Zij heeft het al een beetje door:
Prinses zal ze nooit worden
Noch ster noch miss noch mannequin
Op de reclameborden.

Zij glimlacht smal naar haar verlies,
Jij trekt nog vlug een baantje.
Middenmoot – tweedegraads – ondermaats
Topniveau – klassebeest – om het meest








[bij foto Pascal]


Eerst spelen op de Loto
Dan rijden met een moto
Zie mij hier zitten in de goot
Dat wijf wordt nog mijn dood

Dit is mijn afscheid van Gisèle.
Een afscheid zonder stijl.
Kom nooit terug, heeft ze gezegd.
‘k Geraak niet eens meer recht.

Mijn maten zijn een ijskoud duo,
De bar tabac een hoerentent
Gisèle, dat is een slet in fluo
En ik een moeë dronken vent.

Poëzie 2

Ziehier de gedichten van Luc.

[ bij foto Sarah ]

1930

1.
Kijk hem.
Hij is een Koningskind.
Zijn haar verdraagt alleen
Haar vingers en haar schaar.
Hij kijkt niet, want hij droomt.

2.
Kijk hem.
Straks maakt ze een feest,
Denkt hij. Met gekleurde lichtjes
En verloren brood,
Want het is vroeg donker.

3.
Kijk hem.
In een schuldige winter.
Straks komen de moffen
Met hun zwarte laarzen
En pietje de dood.

4.
Kijk hem.
Hij kijkt naar buiten
Door een wazig raam
Met ogen rood van liefde.
Hij is niet bang.

[ bij foto Paul ]


1. Er op en er over,
Denkt hij.

2. Niet te snel,
Denkt hij.

3. Ik ga eronder door,
Denkt hij.

4. Hij denkt niet
Aan zijn vrouw.

5. Hij denkt dat
Hij mag denken wat hij wil.

6. Hij denkt niet
Aan zijn vrouw.

7. Hij denkt
Het is maar voor even.

8. Straks ga ik er af,
Denkt hij.

9. Ik rij recht naar de hoeren,
Denkt hij.

10. Ik kan dit niet maken,
Denkt hij.

11. Ach laat me toch denken,
Denkt hij.

50

Oostende, Belgium 2007.

Maak er een zeer leuke dag van, Paul.

50....Gefeliciteerd van over het water !

waarschijnlijk niet het schoonste portret ooit van Paul gemaakt, maar wel met een camera die ongeveer de zelfde leeftijd heeft: Agfa Synchro Box ( kostprijs in die tijd Bfrs 350 of te huur bij Agfa voor Bfrs 15 per maand )

He, He, daar istie dan...

Het begon allemaal met:
Beste collega's,

In verband met de vervanging van de centrale gegevensopslag zal morgenavond (15 april) tussen 17:15 en 18:00 het netwerk tijdelijk niet bereikbaar zijn.
Behalve deze korte onderbreking verwachten wij geen verdere verstoring in de dienstverlening.
Wij vragen begrip voor het ongemak.

Met vriendelijke groet,

de Systeembeheerders

U begrijpt het al er waren dus op cruciale momenten GROTE problemen in de dienstverlening, maar nu 11.15 uur in de volgende morgen zijn ze opgelost.







(bij Sarah)

een leven kort


een leven lang vooruit

oneindig toekomende tijd

geen stress van fluit en duit

nog geen bestaan van spijt


een knip van vingers later

de helft is reeds voorbij

nog even en dan staat er

geen beter vrouw dan zij


geschreven en gekerfd in steen

ze hield zo van het leven

zoals zij was er geen een

vol van liefde, vol van geven






( bij Paul )


blikvanger


billen borsten volle dijen

asfalt stenen en kasseien

ronduit rond en vol gemeten

erom heen wat uitgesleten

jongens, mannen vol verlangen

ogen trekken blikken vangen





( bij Pascal )


Betutteling


Chez Giselle. Le bar tabac

is het defenser

te roken

of wel fumer

tweetalig,

voor 't gemak

pastrami en salami

het is gedaan

“ Eenheidsworst “

heet het voortaan


"Ze van Europa" willen straks nog weten

wat we 's anderendaags gaan eten

op zondag biefstuk op vrijdag vis

laat het zo blijven als het is !






( bij Luc )

Uitgerekend bij het meest poëtische beeld van de vijf krijg ik geen degelijk woord uit m’n kop
Dit prachtige beeld staat stijf van tegenstellingen in knop
Zijn we in de kerk of zijn we uit eten
Is die man aan t werk of z’n jasje vergeten
Leest zij Het Woord of drinkt ze maar iets
Is het zo goed verwoord of vind u het niets…

Verslag 16 april

Beste vrienden, ziehier het verslag. Ik was wat slordig in het noteren, amenderingen zijn dus welkom.

De bijeenkomst bestaat uit drie delen.

1. Bespiegelingen vooraf (losse flodders, een beetje at random genoteerd)

Luc laat weten dat niet alle foto's hem inspireren.

Bij Pascal gaat het anders. Hij zou bij alles wel iets kunnen schrijven. Maar er valt wel een onderscheid te maken tussen foto's die zich min/meer gemakkelijk tot het schrijven van een poëtische tekst lenen. Daaruit valt echter niets af te leiden over de kwaliteit van de foto.

Sarah zegt hoe zij, bij de foto van Piet, niet meteen wist wat te schrijven. Maar dan wel woorden voelde opkomen, en dan rond die woorden aan het werk kon.

Luc: je kunt ook één element uit een foto halen. En: het gedicht moet niet beschrijven wat er allemaal te zien is.

Paul zegt dat hij nogal impulsief voor zijn foto heeft gekozen. Hij heeft wel het te expliciet poëtische willen vermijden.

Dat brengt ons op de motieven van de keuze. Sarah koos voor Kertész omdat de figuur erop haar deed denken aan iemand die zij ooit heeft gekend. En omdat ze van Kertész werk houdt.

Luc opende een map, had vijf foto's die in aanmerking kwamen, en koos er dan één na eliminatie. Op basis van de vaststelling: 'Daar moet toch wel iets over te schrijven zijn.'

Pascal koos een foto die eerder een verhaal opriep dan een poëtische lading had.

2. De foto's en de gedichten

Oproep: ieder plaatst zijn gedichten op de blog.

We nemen de foto's in de volgorde waarin ze werden ingestuurd. Elk leest eerst luidop het gedicht dat hij erbij maakte, daarna worden prints van het gedicht uitgedeeld en worden de gedichten kort besproken. Ook de relatie met de foto wordt uiteraard niet uit het oog verloren.

Globaal: de resultaten zijn verrassend en ook verrassend goed. Uit de bespreking komen vooral inzake de relatie tekst-beeld een aantal zinvolle zaken naar voren.

Bij de foto van Luc:
- combinatie van veronderstelde realiteit met veronderstelde fictie in het boek
- (Pascal): dat het meisje in het begin van het boek zit, speelt ook een rol

Bij de foto's van Piet en Paul:
- (Pascal): door de wisselwerking met de tekst die is ontstaan, wordt de foto zelf ook 'beter'

Algemeen:
- (Luc): belangrijk is dat de foto's een afstandelijkheid inhouden, een ruimte laten; die afstand is nodig om iets goeds te maken
- (Sarah): bepaalde foto's zijn dwingender dan andere, bijvoorbeeld de foto's met een 'verhaal' (Luc en Pascal); de foto van Piet dwingt je meer om naar jezelf te gaan
- bij de beoordeling van de gedichten speelt mee in hoeverre de gedichten los van de foto kunnen bestaan

3. Afspraken

De volgende afspraak is: 14 mei bij Paul. Paul zorgt voor de inhoud, hij zal daar binnenkort wel over berichten. Het zal gaan over innovaties mbt multimediale reportages.

Luc is geneigd nieuwe mensen pas te vragen als hij zeker is dat het 'goed' zal zijn. Pascal is het daar niet meer eens. We moeten uitgaan van eigen sterkte. Paul vreest dat we bij niet-uitbreiding op de duur te veel met onszelf en ons eigen werk zullen bezigzijn. Sarah is het daarmee eens. Iedereen is het erover eens dat we werk moeten maken van de uitbreiding.

dus niet

goed, dus niet. ik kom net van t werk waar het network out of work was en voor 19.00 hersteld zou worden. niet dus. ik hoop dus morgen, donderdag, mijn huiswerk aan u voor te stellen. groet aan allen, Piet

16 april

...morgen dus. Aangezien Piet niet komt - wat ook ik heel jammer vind, spreken we hier, Residentie Visart, af om 20 uur. Iedereen brengt voldoende prints mee van zijn huiswerk. En, Piet, plaats jij het jouwe tegen uiterlijk 19 uur op de blog?

Tot dan!

Foto/poëzie 5

groeten paul
(geef jullie 'geest' de ruimte...)
klik er op om 'het' in 't groot te zien

Foto / Poëzie 4

foto: André Kertész, 1930

Bij deze de inzending van Sarah.

i.o. Pascal

Foto / Poëzie 3

Bij deze mijn inzending. Veel plezier dermé.

Foto/Poëzie 2

Mijn 'inzending' voor het Euro Poetry & Photo Festival, dat deze keer doorgaat te Brugge, Belgium.
Hoewel het niet echt belangrijk is - de foto zou op veel plaatsen kunnen genomen zijn- geef ik toch even mee dat het een opname is van Chicago.

tijdnood

ik zal er niet zijn, heb deze maand echt geen tijd over om tijdens de week nog naar Brugge te komen. Ik moet me ook beraden over de frequentie van de bezoeken, het is een behoorlijke belasting zo gedurende de week. De laatste keer werd ik door de Belgische Wegendienst omgeleid via Zeebrugge en Knokke en was na twee uur thuis mèt een snelheidsboete op zak. 200 kilometer benzine, 2x tunneltol èn een boete....en dat allemaal voor 1 en een 1/2 uur weliswaar zeer aangenaam en leerzaam samenzijn. Wel zou ik graag gewoon deelnemen via het blog en zo af en toe eens binnenvallen. Het voorstel over de fotoos en de gedichten doe ik dan per blog ( posten een uur of zo voor aanvang ) is dit mogelijk, of smijten jullie de Vlissinger buiten....

16 april: bij Lucs voorstel (bis)

Luc,
Goed voorstel (in de commentaar bij '16 april'), maar ik zou het als volgt doen.
We kiezen elk één foto (van onszelf of een ander, maakt niets uit) en plaatsen die op de blog. Dat geeft vijf foto's. Bij twee of drie van die foto's schrijven we een gedicht. De gedichten worden niet geplaatst op de blog. Ze komen pas boven water tijdens de bijeenkomst. Daar hebben we dan vijf foto's en tien tot vijftien gedichten. Het wordt inderdaad boeiend om te zien tot welke verschillende teksten dezelfde foto's aanleiding zullen geven.
Pascal

Woord & Beeld (41)

Ioannina (GR) - 080327, 10u22

Woord & Beeld (40) / PRIMUS PREI

Geraardsbergen, Belgium 2008.

Vers 5 / Fotograaf met Hoed en Leeuwenmoed

Molenberg, Belgium 2008, April 8.

Woord & Beeld 39 / Ronde van Vlaanderen

Geraardsbergen, Belgium 2008, April 6.

Gisteren zondag waren ze samen onderweg, Piet en Luc en moesten vaststellen dat de Ronde van Vlaanderen voor Vlaanderen de vergelijking met Prinsjesdag in Nederland enigzins kan doorstaan. Een beetje minder gek, maar absoluut met meer passie.
Voor een uitgebreide reportage zie mijn blog.


SAMEN, ONDERWEG

Wie kent het beter
Het stof de modder
De hekken de gladiolen
De hemel de anderen
Wie kent het beter

De benen zo moe
En de finish zo ver nog

Wie kent het beter
Langs de kant van de weg
Wordt de tweede strijd gestreden
Het tweede leed geleden
De kelen rauw voor nummer nee
Het valt niet mee
Supporter van gevallen helden

Wie kent het beter
Schouder aan schouder
De spieren gebundeld
Aankomst bergaf

[ Rick De Leeuw ]

16 april

Paul vond het ook beter om onze volgende bijeenkomst te beleggen op 16 april, dus de derde woensdag van deze maand. Dat kan bij mij gebeuren. Wie kan komen? En: formuleert iemand een voorstel?