Woord & Beeld 35

Brussel, vorige week

woord en beeld 34

Harley Davidson, luchtgekoelde V-twin.......needless to say more, zoals de engelsen zo mooi kunnen zeggen.

Eindelijk de motor weer eens buiten gehaald
die stond de hele winter binnen
zodra de temperatuur maar eventjes daalt
verzet ik met anders mijn zinnen !

Suggestie 3: Fotofestival Knokke-Heist

Knokke-Heist, Belgium 2007.

Ik nodig jullie met graagte en aandrang uit op de vernissages van het Fotofestival van Knokke-Heist én -in de schoot daarvan- van Photo View, op zaterdag 15 maart om 16 u. in de Lagunahal, Krommedijk te Duinbergen. Photo View is een realisatie van het Centrum voor Beeldexpressie.

[ Medegegedeeld ]

Het Centrum voor Beeldexpressie wil met de editie 2008 van PHOTO VIEW opnieuw de eigenzinnige fotografie vieren. Veel fotografen houden van experimenteren, zoeken nieuwe uitingsvormen en ontwikkelen een eigen visie. Belangrijk is dat die vernieuwing ook het brede publiek bereikt. Met de expositie van de meest creatieve en authentieke werken zet Photo View fotografen die het verschil maken in het voetlicht.

Uit de 58 inzendingen koos de jury 13, stuk voor stuk, 'kunstzinnige' fotoreeksen. Het selectieteam bestond voor deze editie uit Tamara Berghmans, doctoranda Kunstgeschiedenis, Anja Hellebaut, beroepsfotografe en Marnix Vermeulen, beroepsfotograaf.

De laureaten: Patrick Bardyn, Luc Cromphout, Abdul-Vahit Duman, Johan Eeckhout, Horst Einfinger, Dirk Janssens, Gilbert Janssens, Emiel Pauwels, Luc Rabaey, Jaak Sleypen, Pascale Vandewalle, Pierre Volpe, Dan Zollmann.

Photo View rondreizende tentoonstelling:
15 maart tot 1 juni Fotofestival Knokke-Heist, Lagunahal Duinbergen.
28 juni tot 24 augustus Photo Event Turnhout, CC De Warande.
15 september tot 12 oktober Zonhoven, CC Tentakel.
12 december tot 18 januari Antwerpen, KBC-toren Zaal Scaldis .
3 februari tot 1 maart 2009 Overijse, CC Den Blank.

Woord & Beeld 33

Brugge, 10 november 2006

Vers 2

Ieper, Belgium 2008, February 24.

woord en beeld 32

comme à ostende

To sing opera!

Dit is een fragment uit een tv-uitzending van de Britse versie van een aan Idool verwante talentenjacht. Het is in de voorrondes de beurt aan Paul Pots, een verkoper van carphone-toestellen. En kijk wat er dan gebeurt.

Suggestie 2: Omloop (voor) Het Volk

Binnenkort is het weer zover. Wielrenners zullen weer over onze Vlaamse wegen denderen. Op zat. 1 maart wordt de Omloop Het Volk gereden, jawel van Gent naar Gent.
Een parcours van 200 km met heel wat hellingen en kasseistroken.
Ik ga er naartoe om de sfeer op te snuiven en foto 's te maken.
Wie gaat mee? Ik ga achtereenvolgens naar de start aan het SMAK ('kunst en koers', moet kunnen!), een landschap met dorp ergens rond km. 100, Eikenberg 1,2 km kasseien op km. 149, Lange Munte in Oosterzele 2,5 km. kasseien op km. 175 en tenslotte aankomst te Gent.
Dit programma is niet te nemen of te laten. Laat maar iets weten! We hebben GPS.

suggestie

Binnenkort bij Het beschrijf
Dinsdag 26 februari 2008, Passa Porta, 20u
Dansaertstraat - Brussel

Schrijverslandschappen Literatuur en fotografie
Met Willem van Toorn, Theo Baart, Peter Theunynck en Kristof Ghyselinck

De Nederlandse auteur Willem van Toorn, deze maand in residentie in Villa Hellebosch, reist met fotograaf Theo Baart door het Nieuwe Europa. Samen onderzoeken ze hoe verschillende landschappen uit het werk van grote 20ste-eeuwse schrijvers zijn geëvolueerd onder druk van het marktdenken. Na Projekt Nederland, Van Toorns pamflet over de uitverkoop van het Nederlandse landschap, richten zij hun pen en camera op België, met de landschappen die Louis Paul Boon beschreef in het achterhoofd. Ook de Vlaamse dichter Peter Theunynck en fotograaf Kristof Ghyselinck werkten al vaker samen rond poëzie en landschapsfotografie. Zij schuiven mee aan tafel om hun eigen benadering te vergelijken met die van onze Nederlandse gasten.
Presentatie: Gudrun De Geyter.

Ik weet nog niet of ik daar zelf geraak, beschouw dit dus maar als een tip die bijzonder goed past onder ons motto 'Woord & Beeld'.

Johan Clarysse

Zondag jl. maakte ik kennis met deze kunstenaar tijdens de voorstelling van zijn monografie in boekhandel De Reyghere te Brugge. Hij zou een hoogst interessante aanwinst zijn voor de club. Temeer, hij werkt met beeld en woord. Zie zijn website! Binnen enkele weken kontakteer ik hem nog wel en ik spreek er hem dan over.

Woord & Beeld 31

Brussel, Centraal Station

Frames

Een bewogen tocht

Al op de heenreis was het duidelijk dat Luc zou schieten op alles wat bewoog. Bij het aan wal gaan bleken warempel de Vlissinger lantaarnpalen krom te staan van de schrik.

Na een helse rit over vluchtende heuvels kwamen wij aan in een mysterieuze setting - niet overdrijven, zegden wij meteen tegen de decorbouwers.

Waarop wij meteen ook Piets keuken aan een grondige inspectie onderwierpen. Wat was de vloerder te drinken gegeven? Wij begonnen ons aan het ergste te verwachten. Ik bestelde een thee.

Luc niet en dat bleek maar al te duidelijk op weg naar huis.

Uiteindelijk werden wij opgewacht en gecolloqueerd in een Breskener instelling.

Piet, Sarah! Red ons!

One !

Martin Parr / UK Images

verslag grensoverschrijdende ontmoeting

De derde ontmoeting

Na een enerverende tocht door weer en mist met auto, boot en helikopter arriveren drie Belgische heren in Huize Piet. Paul, (op blote knieën) Luc en Pascal gewapend met goede zin en een zevental quotes van diverse fotografen. Sarah is in Brugge achtergebleven vanwege drukke werkzaamheden. Voor de goede orde en de tijdsdruk van de laatste boot terug naar Breskens, wordt er een plan van aanpak voor de komende avond voorgesteld. Eerst de lopende zaken van de Club zoals de ledenwerving en de daarbij behorende verplichtingen. Allereerst gaan we akkoord met de beginselverklaring van Goed Gezien en zijn ons ervan bewust dat ledenwerving een belangrijk vervolg is. De ledenwerving zal er een zijn van vertrouwen en niet een van ballotages. We gaan er van uit dat een ieder weet wat het aspirant lid in zijn of liever nog haar mars heeft. Een nieuw lid moet zich wel bewust zijn van de min of meer verplichtte maandelijkse deelname aan vergadering of activiteit. De helft van de ongeveer 12 bijeenkomsten moet toch wel worden bezocht is de mening van een ieder. Verder wordt er een sub-groep gerekruteerd, een groep waarvan de deelnemers een mailtje krijgen zodra een van de vaste groepsleden een activiteit zoals tentoonstelling, expositie, lezing of iets dergelijks bezoekt. De bedoeling is dit evenement samen te bezoeken indien gewenst. Paul, Luc en Pascal hebben al een idee over de eventueel te vragen nieuwe leden, Piet ziet als bezwaar dat de drempel van het reizen naar Brugge ( 1,5 uur x 2 ) op een doordeweekse dag voor een potentieel lid waarschijnlijk te hoog ligt, toch zal hij proberen een medereiziger annex Goed Gezien lid te strikken.


( aanvullende opmerking van Luc: er sprake was van drie activiteitenniveau 's. Eén: de vaste maandelijkse bijeenkomsten van de club; twee: de bijkomende -externe- activiteiten waarbij we ook niet-clubleden per mail kunnen uitnodigen (in die zin is het interessant een bestandje bij te houden van mensen die te kennen geven dat ze geïnteresseerd zijn in de activiteiten van de club, maar niet toetreden omdat ze zich niet kunnen engageren); drie: de uitnodigingen van clubleden aan clubleden voor een externe activiteit -op blog of per mail- (bvb. Pascal laat weten dat hij naar een expo in Charleroi gaat waarop we kunnen laten weten dat we met hem meegaan).

De Quotes

Het bespreken van een zevental stellingen van gerenommeerde fotografen is eigenlijk de eerste activiteit van de CCGG sind de oprichting.



Paul heeft ze verzameld en een paar dagen voor onze ontmoeting op ons gezamenlijk Goed Gezien Blog geplaatst zodat we enigszins voorbereid onze meningen daarover kunnen laten gaan. Veelal boeiende en amusante, zelfs leerzame gesprekken volgen. Mooi is bijvoorbeeld de discussie over de benadering van Stefan van Vleteren bij een grootschalig ontslag van werknemers in de autoindustrie, objectief of subjectief? neigt de benadering van van Vleteren naar sensatie of laat hij de ware emotie zien? Mooi ook bij de quote van de Spiegelaere: een foto moet klein zijn....wat bedoelde hij ? de inhoud toch niet zeker. Een flink deel van de uitgetrokken anderhalf uur gaan naar de Magnum fotograaf Carl de Keyzer, groot in alles, van onderwerpen tot presentatie, het kleurgebruik en zelfs groot in de overdrijving. Zijn quote is er dan ook naar: "Ik geloof in overdrijving, waardoor je als kijker gaat denken: 'Dit kan niet waar zijn.' Dan wordt het interessant." Stof tot nadenken wanneer het gesprek gaat over de betrokkenheid van de fotograaf en zijn onderwerp, in dit geval bijvoorbeeld de reportage over de Ku Klux Klan. Is het mogelijk een objectief portret te maken wanneer men iemands ideeen verfoeit? kan men van iemand als mens houden terwijl men gruwt van zijn ideeen....
Boeiend en leerzaam en ondertussen beseffend dat anderhalf uur te kort is voor zeven quotes, een paar drankjes en een kaaskoekje, wordt quote zeven naar de auto en vervolgens de boot verwezen.

Een volgende afspraak wordt snel gemaakt: de tweede woensdag in maart, waarschijnlijk bij Patrick maar die laat daar op het blog nog van weten en op de valreep van auto en ferry hoor ik nog dat Sarah als onderwerp van ontmoeting 4 een filmvertoning in gedachten heeft.

Breskens by fog

de quotes

Beste vrienden van 'goedgezien'. 'k Heb hier enkele weloverwogen quotes van gekende fotografen geselecteerd. Weloverwogen in de zin dat ik me er zelf door aangesproken voelde. 'k Hoop dat deze uitspraken ons tot enige inspiratie en hopelijk tot een goed gesprek kunnen brengen.
De bijhorende foto's dienen enkel als situering en werden zonder toestemming van de fotografen gepubliceerd. (Waarvoor ik bij herhaling de knieën ontbloot en mij verontschuldig.)
Ik sta er trouwens op dat 'Knack' dit ook doet... in mijn richting dan. Loeders!

De quotes

Een foto is geen illustratie bij een journalistiek stuk. Dat is degradatie van de fotografie. Een foto moet op zichzelf staan en zelfstandig zijn. Een goede foto geeft de visie van de fotograaf op het gebeuren. Die visie kan aanvullend zijn of in dezelfde lijn liggen, maar spreekt in ieder geval een heel andere taal.

Stephan Vanfleteren






Een goede foto komt meestal toevallig tot stand. Een goede fotograaf is iemand die weet hoe hij met het toeval moet omgaan.

Tim Dirven






Fotografie moet klein zijn. Grote gebaren zijn niets voor mij. Ik trek met mijn kloten.

Patrick De Spiegelaere























( volgende quote klinkt dan weer helemaal anders...)
Ik geloof in overdrijving, waardoor je als kijker gaat denken: 'Dit kan niet waar zijn.'Dan wordt het interessant.

Carl De Keyzer






Er zal zeker altijd iemand zijn die alleen naar de techniek zal kijken en zich zal afvragen 'hoe' terwijl anderen nieuwsgieriger van aard, zich zullen afvragen 'waarom'.

Man Ray






Als uw foto's niet goed genoeg zijn, dan is dat omdat u te ver van uw onderwerp stond.
Hou van de mensen en laat ze door u vastleggen.

Robert Capa






Ik aanbid de vulgariteit. Ik word aangetrokken door slechte smaak, die boeiender is dan de zogenoemde goede smaak, die niets anders is dan een normalisering van de blik.

Helmut Newton

Alle transportmiddelen zijn goed om in Breskens te geraken

Paul, Luc, Sarah: de taxi naar Breskens vertrekt om 17u25 stipt aan de Karel de Stoutelaan 4b. Ik kom met de trein om 17u05 aan in Brugge, zal dus rechtstreeks van trein op fiets in auto op boot stappen en op die manier enkel nog het vliegtuig niet gebruiken om van Brussel in Breskens te geraken. Mocht de trein vertraging oplopen, dan verwittig ik Paul met een sms.

Paul, overigens, waar blijven die quotes?

Vers 1

>Dez Mona (B), Ma/z, Brugge 2008.

Johnny Parry (UK), Ma/Z, Brugge 2008.

Wie rijdt woensdag naar Breskens? Waar en wanneer spreken we af? Post je alsnog de quotes, Paul?

Woord & Beeld 30

In Rouen.

Ik zal er zijn, woensdag. Luc & Paul, spreken we af om samen naar Breskens te rijden?

Breskens bij avond...

!3 februari is ok,maar wel graag een bevestiging van een ieder. Ik haal jullie dus op iets voor 19.00 bij de terminal in Vlissingen ?

op mijn blote knieën... 13 februari?

(Na de verrijkende inzending van Pascal nu iets van een totaal verschillende maar niet minder praktische 'orde'.)


Beste vrienden, bij deze stel ik jullie in de gelegenheid mij niet meer voor de volle honderd procent 'au sérieu' te nemen. (Voor zover dit nog niet gebeurd was.) Waar ik eerst niet kon deelnemen aan de mij reeds nauw aan het hart liggende vergadering op 13 doch wel op 20 februari... heeft het lot van mijn agenda nu toch anders beslist. Op 20 februari werd recentelijk een redactievergadering van het blad 'Exit' gepland waar ik niet mag ontbreken. ('k Denk dat ik hier ook mag spreken in naam van ons gegeerd lid Sarah. Ontneem mij die zeven beloofde maagden mocht dit niet zo zijn!) Het gevolg is dat ik voor een verscheurende keuze sta en jullie smeek op mijn blote knieën de vergadering op 13 februari te laten doorgaan zoals oorspronkelijk gepland. Naast het ontbloten van mijn knieën ben ik zelfs tot ergere onzedigheden bereid. (Voor zoverre daar interesse voor bestaat.)

De man op onderstaande plaat heet Freddy en is een fier lid van de maatschappij 'de Ettelgemse duivenvrienden'. ( Ik stak een kleurrolletje in mijn grote pentax en was aangenaam verrast van de saturatie en warme gloed die dit 'verouderd' medium mij zomaar cadeau doet...)

Joel Meyerowitz

De motivatie van Joel Meyerowitz om voor kleur te kiezen, klinkt mij na een uur of twee in het grijze en regenachtige Charleroi te hebben doorgebracht wat vreemd in de oren maar ik begrijp het wel: ‘De wereld heeft kleur, dus kies ik voor kleurenfotografie.’ Allicht hebben economische motieven meegespeeld: vanaf de jaren zeventig werd het nu eenmaal veel goedkoper om je filmrolletje te laten ontwikkelen en om er afdrukken van te laten maken, dan om zelf in een doka met zwart-wit aan het knutselen te slaan.


Ik hou wel van dat soort lapidaire uitspraken. De resultaten van de optie zijn het allerminst. Het werk uit de jaren zeventig van deze Amerikaanse stadsfotograaf (nog tot 4 mei in het Musée de la Photographie in Mont-sur-Marchienne) is uitermate subtiel. De ‘lectuur’ van elke foto is iedere keer opnieuw een avontuur. Het lijken snapshots maar dat zijn het natuurlijk niet. Wellicht schuilen er uren van wandelen, wachten, selecteren… achter elk eindresultaat (in casu een digitaal bewerkte en uitvergrote print (meestal 30 op 40, sommige 60 op 80) van het oorspronkelijke negatief). Meyerowitz ‘leidt’ de blik van de toeschouwer van het ene detail naar het andere. De opname blijkt meer dan een momentopname op straat. Het beeld is een vlak met picturale kwaliteiten waarin alle elementen, zowel de ‘inhoudelijke’ (‘anekdotische’) als de ‘vormelijke’ (kleurvlakken, textuur, schaduwpartijen, leegte…), een gelijkwaardige rol spelen. Resultaat: je kunt hiernaar blíjven kijken – en dat lijkt me wel het kenmerk van een sterke foto.

De stadsfoto’s zijn de opvallendste in de tentoonstelling. Maar je hebt ook andere reeksen. Verstilde opnames van invul- of restarchitectuur, anekdotevrije kleurencomposities waarin felgekleurde auto’s en staalblauwe luchten de hoofdrol voor zich opeisen, strandtaferelen met desolate zomerpret – beelden waarvan een weemoed afstraalt die in de stadsprenten niet of dan toch minder nadrukkelijk aanwezig is.


Twee beelden pik ik er uit.




Het eerste is dat met de twee figuren in een beige jas die samen in een wolk stoom opgaan. Naast hen nog twee figuren op wier rug de slagschaduw van nog twee andere mensen valt. Ook de schaduw van de fotograaf is aanwezig. Laat hier je blik over gaan. Probeer je achteraf te realiseren wat die blik allemaal gezien en ontdekt heeft. Probeer je bewust te zijn van hoe je deze foto léést. Dát je hem leest. Als je dat allemaal overziet, is het niet meer van belang of relevant te weten of Meyerowitz bij het afdrukken zelf al die twee schaduwen had gezien, of dat hij ze pas ontdekte toen hij de afdruk van zijn foto voor het eerst onder ogen zag. Het feit is dát ze er zijn, en dat wij ze nu te zien krijgen.



En dan is er de foto met het koppel dat de hoek van een met draad afgespannen parking rondt. Het is moeilijk te beschrijven wat hier allemaal gebeurt. Er is die houdgreep, er is (links) de man die ziet wat er gebeurt, en er is (rechts en in schaduw gehuld) de man die het niet ziet. Maar daarover gaat het niet in de eerste plaats. Voor mij gaat het om kantelingen: het beeld kantelt, enigszins zoals een Rubik-kubus, in zowat alle richtingen. Kantelassen zijn dan de paal die de vrouw met haar rechterhand vasthoudt en waarrond zij in wijzerzin een nieuwe richting inslaat; de rechterhand van de man, die de vrouw in tegenwijzerzin de andere richting lijkt te willen doen uitgaan (de dwang die daarbij wordt uitgeoefend wordt, door het contrast, mooi kracht bijgezet door de draad, die onvrijheid suggereert); de centrale oplopende lijn in de compositie die wordt gevormd door de bleke betonrand die richting verdwijnpunt loopt (hier is het kantelen al begonnen want de foto staat schuin); de verticale lijn die wordt gevormd door de smalle strook lucht in het verlengde van het straatje; en er is, last but not least, de kanteling in het gemoed die, doordat de man in de camera kijkt, wordt teweeggebracht door de compliciteit tussen de man die de vrouw probeert te dwingen en de toeschouwer, wij dus.