Als lid van de B-C generation,onderklasse éénvingertypers,nam het mij wat tijd om dit verslag in uw meelbakje te serveren.
Verslag van de vergadering ten huize Jan Fryns DO 13 NOV 2008.
Aanwezig:Bruno,Jan D.,Johan,Luc,Pascal,Piet,Jan F.
Johan ;stiptheidsprijs.Piet;kilometriekste deelnemer.
Alhoewel zeer vaag;”Iets novemberachtigs”kwamen zeer concrete en persoonlijke bijdragen de bijeenkomst verrijken.Discussies verliepen met luisterbereidheid en in een goede verstandhouding.
Niemand raakte gewond.
Door de aard van het thema,werden de onderwerpen;oorlog,herdenking,kerkhof,veelvuldig aangehaald.
Johan bracht een getuigenis uit de eerste hand;”Kroniek van een luchtaanval”
Johan las de tekst voor (waarin een van de mensen op de familiefoto een rol speelde, PC).Hijzelf heeft nog gespeeld op het Duits kerkhof te Lauwe,en wil het toeval niet dat Willem Vermandere daaromtrent een lied heeft gecomponeerd?
Na beluistering vond Johan de muziek wat melig…
Luc vond die term eerder ongepast;de muziek droeg bij tot de sfeer.
Hier kwam dan de reactie ter sprake van Willem V M op de dood van Wannes van de Velde.
Luc vertelde dat hij als commentaar zijn klarinet in de hand nam en een klaaglijke melodie ten gehore bracht.Pascal zag hierin ook het onvermogen van de mens om om te gaan met afscheid en dood.
Bruno vond Wannes wel een sterkere figuur dan Willem.Waarop Luc antwoorde dat Willem veel aandacht toonde voor alles wat anderen vergeten.
Johan sloot zijn deel af met o.a. enkele aangrijpende foto’s van lege klassen,(na het overlijden van een collega.)
De afbeelding van een kerkhof, afgebeeld doorheen een bloemetjesgordijn,mocht van Luc onmiddellijk in de krant.
Piet herkende op de top van de muur van Geraardsbergen een cafeetje,terwijl Johan duidelijk een kerkje op de plaat wilde.
Jan D.had niet de tijd gehad om veel te fiksen.Maar we hadden de gelegenheid enkele fotos te zien op zijn fotoblog eerder deze week.Mooi!
Piet had enkele fotos mee van een herdenking in Nederland,op 4&5 mei.Op 4 mei wordt een korte stilte gehouden voor de slachtoffers.Op 5mei een groot volksfeest met DJ’s en muziek op de overwinning.Een schril contrast met de opgeblazen statigheid van onze novemberplechtigheden.
Op de beelden van Piet zitten we midden de vrolijke viering,met als kers op de slagroom,een ballenfoto op het allerjuistste(tong terug in de plooi nu) moment getrokken.
Piet was ook eens in Frankrijk tijdens de katorzezjwiejet(14 juli)en werd door gendarmes met“kasseikopjes” gecontroleerd .Ze brachten weinig sympathie op voor zijn capilaire lengte.Er was ook een défilé,waarbij de gedachte opwelde waarom ze de vrede vieren met een demonstratie van oorlogstuig.,
Paul,alhoewel verhinderd door de voorstelling van zijn boek” BOKS”,was via internet aanwezig met foto’s; Hoogwaardigheidsbekleders op de Brugse markt,in het gelid alsof den Duitsch hen op de hielen zat.Verder zagen we nog een paralel in de rijtjes grafstenen en de rijtjes medailles op de borst vaneen oudstrijder.
Bruno was nog in aftastende fase en bleef observator.
Zelf had ik enkele kerkhofplaatjes,met volkse treurige levens-of-doodswijsheden.
Luc stelde dat wij in onze cultuur de doden liefst zo ver mogelijk wegmoffelen,in tegenstelling met de Zuid-Amerikanen.
Pascal kwam met een tekst over een Engelse school, die een herdenking hield voor vijf destijds gesneuvelde studenten.In de toespraak werd herinnerd dat de nu levende studenten bevoorrecht waren;omdat de vorige studenten gestorven waren konden zij nu in vrijheid leven.
Toen gaf Luc een lezing van de vertaling van”In Flanders Fields”
Johan vond dat de strofe waarin de fakkel moest worden doorgegeven om voort te strijden militaristisch!
Pascal zei, dat vanuit het oogpunt van de dichter de dood van velen niet zinloos was, als de strijd tegen het onrecht verder gaat.
Johan zag die oproep toch als een zinloze propaganda;mobilisatie van kanonnenvlees.
Bruno geloofde dat de strijd moest gevoerd worden voor de goeie zaak.
De meesten dachten ook dat de oproep in die zin kon begrepen worden.
Tot slot las Luc nog een gedicht van Claus, over de westhoek.
In de rand had hij ook de bedenking dat Claus beter was in levenseindes dan in eindzinnen voor zijn boeken.Want in een radioprogramma over eindzinnen werd Claus niet geciteerd.
Reve daarentegen,met;”hij strekte zich uit en viel in een diepe slaap.”De analogie met sterven is niet veraf.Doodgaan is niet zo erg vindt Luc,het sterven zelf kan pijnlijk zijn,heroïsch of banaal.
Brel of Simpson of anoniem.Alhoewel ;de onbekende soldaat is nu wel een van de bekendste omdat we hem jaar na jaar herdenken.Luc had ook nog een Foto van het Gentse Campo Santo kerkhof,een sterke statische compositie,met twee donkere cypressen ,een witte wolk,en een stenen soldaat,die een gebaar maakt als van een zaaier;een zaaier van de dood?
Door een of andere gedachtensprong kwamen we nog in het vliegtuig van Bleriot terecht,aleer het tweede agendapunt werd aangesneden:
Kan Photoshop een onderdeel worden van het arsenaal van de fotograaf?Bijvoorbeeld om de wet op de privacy te omzeilen.
Ik had enkele voorbeelden van bewerkte gezichten.Luc en Pascal waren radicaal tegen.Johan en mezelf vonden dat dit tot de vrijheid van de fotograaf behoorde.
Luc stelde dat fotografie een registratie van de werkelijkheid moest inhouden.
Voer voor volgende besprekingen?
Tenslotte,jaren onderwijs laten hun sporen na,gaf ik als huiswerk een kleine striptekening zonder tekst mee.Volgende keer afgeven,ingevuld en wel,de beste tekst krijgt strafstudievermindering.
Ik vond het een aangename samenkomst.
Jan
1 opmerking:
Kleine correctie, Jan. Luc vertelde dat Jan De Smet van De Nieuwe Snaar bij Phara op Canvas a capella een lied van Wannes Van de Velde ten gehore bracht en dat het ontroerde en dat we misschien iets meer hommages zouden moeten brengen aan zij die nog leven zoals we er een brachten aan Willem Vermandere. Juist is juist.
Een reactie posten