Een bestseller zou het niet worden, maar toen de Georgische schrijver N. Thoenvilitsch op pagina twee van zijn autobiografie al zelfmoord pleegde, zat de uitgever Anatolia Komvandadakja toch mooi met de handen in haar haar. Baffff....badend in het zweet zit ik rechtop in mijn bed, een enorme knal brengt me terug van een vreemde droom in nachtelijke werkelijkheid. Die klote kinderen met dat kut vuurwerk, het is gotferdomme half drie, zijn de eerste oerhollandse krachttermen die me te binnen schieten. Moeten die rotgasten niet naar bed...half drie ! en dan nog eens iets anders, wat een vreemde droom, lees ik te veel de laatste week? Tussen het koken van een Indische rijsttafel voor 10 personen ( rempejeh, fricadel, sambal goreng boontjes, sambal goreng tolor, nasi koening, sateh, atjar, kroepoek, urjapan en als voorgerecht onze 'echte' pang sit ) de laatste twee Brusselmansen en Het verdriet van Belgie van Hugo Claus voor de tweede keer, misschien toch te veel vreemde verhandelingen voor dit hoofd. Ik word een ouwe zeur als ik bedenk dat ze het vuurwerkgeld beter uit kunnen geven aan lektuurwerk. Wel een lekker gevoel zeg, zo'n ouwe zeur zijn, behalve om half drie 's nachts dan toch.
zondag 30 december 2007
vuurwerk
Een bestseller zou het niet worden, maar toen de Georgische schrijver N. Thoenvilitsch op pagina twee van zijn autobiografie al zelfmoord pleegde, zat de uitgever Anatolia Komvandadakja toch mooi met de handen in haar haar. Baffff....badend in het zweet zit ik rechtop in mijn bed, een enorme knal brengt me terug van een vreemde droom in nachtelijke werkelijkheid. Die klote kinderen met dat kut vuurwerk, het is gotferdomme half drie, zijn de eerste oerhollandse krachttermen die me te binnen schieten. Moeten die rotgasten niet naar bed...half drie ! en dan nog eens iets anders, wat een vreemde droom, lees ik te veel de laatste week? Tussen het koken van een Indische rijsttafel voor 10 personen ( rempejeh, fricadel, sambal goreng boontjes, sambal goreng tolor, nasi koening, sateh, atjar, kroepoek, urjapan en als voorgerecht onze 'echte' pang sit ) de laatste twee Brusselmansen en Het verdriet van Belgie van Hugo Claus voor de tweede keer, misschien toch te veel vreemde verhandelingen voor dit hoofd. Ik word een ouwe zeur als ik bedenk dat ze het vuurwerkgeld beter uit kunnen geven aan lektuurwerk. Wel een lekker gevoel zeg, zo'n ouwe zeur zijn, behalve om half drie 's nachts dan toch.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
stel nu dat je inderdaad een ouwe zeur wordt piet... 'k vind je d'r alleen maar op verbeteren!
knap
wie is trouwens dat lekker wijf naast herman? (heeft hij die trouwens niet voor het eerst a.i.d.k.g. achter het frietkot op de markt van kemzeke )
Een reactie posten