Zware storm op het Kanaal, de veerboot van P&O heeft drie en een half uur vertraging, het wordt een latertje vannacht.... Hangend over de reling, zwaar zuchtend en het vette Engelse ontbijt op het randje binnenhoudend, denk ik aan de woensdag die komen gaat. Een ontmoeting met wat culturele vrienden uit het Belgenland. Een tweetalig stuurloos land denk ik nog en direct daar achteraan, “er is vast geen kanarie die Pierre heet “…. ( Dit waarschijnlijk omdat ik beloofd heb de zorg op me te nemen van de kanarie van mijn onlangs overleden moeder.) Hoe kom je in vredesnaam tot zo een gedachte, ”Er is geen kanarie die Pierre heet”? Is het overigens geen prachtige titel voor een boek van Herman Brusselmans, waarin hoofdpersoon Kamiel van Vredegem een gepensioneerd militair de oplossing vindt van de regeringscrises? Kamiel mijmert weg tijdens het schoonmaken van de kanariekooi en plotseling schiet hem de oplossing te binnen….Piet, Pierre.…we moeten de taalgrens verleggen, het eerste jaar 5 kilometer naar het noorden, het tweede 10 kilometer naar het zuiden, het derde 15 kilometer enzovoort, enzovoort net zolang tot men niet meer weet in welk taalgebied men woont, een beetje zoals in de Elzas waar men Duits noch Frans spreekt en men zuurkool met zalm eet, de rode wijn gekoeld drinkt en de witte Gewütztraminer noemt.
Al hangend en zuchtend bedenk ik me ook dat het wel een beetje te veel wordt wanneer ik met dit vermoeide lichaam en warrig denkende geest op woensdagavond anderhalf uur moet rijden naar Brugge om daar na anderhalf of twee uur weer anderhalf uur terug te moeten rijden naar een duister Vlissingen alwaar de wekker wederom om half zeven afloopt…
Ik ga mijn uiterste best doen voor 9 januari, met een frisse kop en wat verlof in de benen moet dat lukken.
Piet
( iemand zal me nog uit moeten leggen hoe er onder dit bericht staat: geplaatst door Piet... )
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
ferm stukje doorleefd proza
ja piet... misschien moeten we maar eens praten hoe we onze vergaderingen voor iedereen leefbaar kunnen houden
'k wens je veel sterkte man!
Ik wist niet dat je moeder onlangs gestorven is, Piet. Tja, dat zal ik dan niet gauw vergeten want mijn moeder is dit jaar ook overleden. Je bent in korte tijd een behoorlijk aantal keer met de de 'relativiteit' van het leven geconfronteerd, en tegelijk met de intensiteit en schoonheid ervan?
't Zou mooi zijn als je er op 9 januari zou zijn.
Als ik me niet vergis moet je eerst een blogspot account aanmaken, en vervolgens met je eigen paswoord inloggen op goed gezien. Dat jullie me maar corrigeren als ik fout ben, vrienden!
Een reactie posten