Koffie?
Wat?
Ik zeg koffie?
Ja lekker…
Melk?
Nee geen suiker..
Ik zeg melk?
Met een beetje melk graag..
Dat zeg ik, melk…
Wat?
Melk…
Graag, maar geen suiker.
Teus, net in de tachtig en altijd in de fabriek gewerkt, heeft gehoorproblemen én is te zuinig voor z’n leeftijd….hij betaald niet graag koffie voor twee, maar moet dat bij toerbeurt en zet de volumeknop van z’n gehoorapparaat op 1 want dat spaart batterijen. Sjors, een in de oorlog gevluchte Pool, heeft met beide handicaps minder moeite en betaald de koffie graag aan zijn biljartmaat. ‘s morgens koffie en ’s middags een borreltje, al jaren een vastgesteld ritueel. Tot deze week, Teus is aan de beurt om een rondje te geven en besteld zoals gewoonlijk met frisse tegenzin: “ een rode wijn en een port ‘’ …. Sjors antwoord met zijn charmante en eigenlijk voor een buitenstaander bijna onverstaanbaar Pools/Nederlandse dialect: ”Nee doe mij maar een Spa” en daar direct achteraan “ Omdat ik zoveel vergeet, heb ik besloten geheelonthouder te worden !” . Zo een prachtige zin had ik niet verwacht en zou ‘m graag zelf verzonnen hebben. Inspirerend werk toch, ik was eens in Chicago in gesprek met nachtportier van een hotel en het gesprek ging dus over werk. Ik vertelde van het mijne, ik beheer een gebouw voor de stad waarin de Kunsteducatie, de Muziekschool en twee activiteiten ruimtes zijn van het Seniorenwerk en omschreef dit zo ongeveer “ to be honest, i’m more or less a coffeeemaker in a madhouse” waarop de beste man zei “well then you meet a lot of interesting people…..jazeker, Teus en Sjors, very interesting people…. En Sjors made my day !
dinsdag 18 december 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
mooie zin, ja. eentje om in te kaderen!
uit het leven gegrepen, goed geschreven, ontegensprekelijk mooi
Een reactie posten