Het nieuwe project ‘connections’ is goed op dreef en lijkt veelbelovend.
Als elk lid een tijdsduur kan kleven op zijn bijdrage kan een planning voor de volgende samenkomst(en) opgemaakt worden.
De volgende bijeenkomst wordt gepland op 12 maart ten huize Sabine Pinsart.
Luc opent de samenkomst met het voorlezen van een belevingsverslagje van een uitstap naar Brussel met als doel het bezoek aan twee tentoonstellingen:
Bernard Plossu in het hotel Hannon in Sint Gilles en Robert Cappa in het Joods Belgisch Museum.
Luc mijmert even over de driehoeksverhouding: vrouw, zichzelf, camera. Ter opwarming had de straatfotograaf enkele beelden op de blog geplaatst. De ‘en passant’ genomen foto van een bedelende vrouw doet een gedachtewisseling ontstaan over een gevoelig thema in de fotografie, ethiek. Verder op de avond komt dit heikele punt nog meer aan bod. Pascal vindt de vluchtige kadrering waarbij het hoofd van de bedelares niet in beeld komt een bewijs dat niet bewust gekaderd werd en bijgevolg ‘kunnen’.
Luc gaat nog even door over z’n verhouding met het medium en z’n liefde voor het Brusselse Vossenplein met z’n boeiend biotoop. ( Luc’s verslagje binnenkort op onze site?)
Ondergetekende belicht drie fotografen uit het bloglijstje: ‘Goed Gezien over de muur’. Foto’s van Alec Soth, Amy Stein en Antoine D’Agata worden op een van stof ontdaan diascherm geprojecteerd en besproken. Iets meer aandacht wordt besteed aan leven en werk van de jonge Amerikaanse fotografe Juliane Beasley. Een post over dit item wordt weldra op ‘Goed Gezien’ gepubliceerd.
Pascal voerde een enquête op z’n blog waarbij 24 mensen zich uitten over hun houding tegenover het gefotografeerd worden door vreemden. 33 procent vond dit absoluut niet kunnen terwijl 20 procent dit als prettig ervaarde. 29 op honderd blijven er onverschillig bij en de rest vindt het onaangenaam. Pascal vindt deze cijfers verontrustend en ‘te denken gevend’ aan ieder die mensen in beeld ‘neemt’. Het is hem bovendien reeds overkomen dat hij uitgescholden werd toen hij iemand in zijn vizier nam. Hoe reageer je hierop? Luc vertelt de mensen dat hij geïnteresseerd is in het stadsleven en dat hij bovendien een ‘serieus fotograaf’ is en geen voyeur. Hij nam 1000 beelden in Honolulu en liep maar anderhalve keer een blauwtje op. Sabine vindt dat er toch een zekere hoffelijkheid moet zijn en in bepaalde omstandigheden om toelating vragen is een must. Terloops wordt opgemerkt dat de uitstraling van de fotograaf er ook toe doet. Problemen kunnen vermeden worden met positieve lichaamstaal. In Brugge wordt wat afgefotografeerd. Wanneer kom je in beeld en wanneer niet? Gelukkig zijn het niet allemaal ‘serieuze fotografen’ merkt Dan terloops op.
Jan Fryns zet de avond verder met het luik: literaire gevelversieringen. Een liefhebbende medemens wordt onverbloemd op z’n geaardheid gewezen.
‘Je zie homo’ Johan meent in het bibberende schriftuur de hand van de pot te herkennen die de ketel... enfin, je weet wel. (Vandaele – pot: aarden, glazen of metalen vaatwerk)
Ondergetekende merkte recentelijk op dat het niet enkel de mannenliefde is die onder vuur ligt.
Is deze ‘muurkunst’ een recent fenomeen? Zeer zeker niet. Zo stond in Pompei, in het jaar 79, het volgende te lezen: ‘imanis metula es’. (inderdaad... straf hé )
Sarah verblijdt ons genootschap met de vertoning en ‘bezielde’ bespreking van twee filmfragmenten. (Caro diario van Nanni Moretti en Roma van Fellini) Een verslagje van dit item is door onze huiscinefiel op ‘Goed Gezien’ gepost. Nu maar hopen dat de vespa hype compleet doorbreekt en m’n charmante rode primavera (’72) onbetaalbaar wordt. (info 0477 962414, niet ernstig zich onthouden)
Johan heeft voor ons een ‘doe-opdracht’. Hij zet ons aan tot het schrijven van een filmscenario met gedetailleerde omschrijving van alles wat daarbij hoort: personages, bewegingen, uitdrukkingen, omgeving, dialogen... enfin de ganse cinema. Aanleiding tot deze creatieve ontplooiing vormt een waargebeurd verhaal. ( Een ‘vijandin’ nodigt Sarah, na jaren van onmin, uit op haar verjaardagsfeestje. Sarah staat voor een dilemma... ‘Sarah’s dilemma’)
Op de ‘postscenarioschrijfsessie' passeren menselijke tragedies en burleske komedies de revue. We raken verwikkeld in cinefiele gesprekken over camerastandpunten, belichting, decors en storyboards.
Brugge is een filmfestival rijker: ‘Cinema Loco’.
Bedankt Johan! (btw… je potloden liggen hier nog)
Dan stelt tot slot van deze bijeenkomst een ‘videoproject’ voor. Hij staat in voor de technische verwezenlijking en zoekt ‘artistieke inhoud’. In augustus wil hij een kleinschalig project op de binnenplaats van galerie Pinsart verwezenlijken met synchrone projecties op een drietal schermen. Dit project zou dan moeten deuren openen om in 2010 (Brugge Centraal) een urban videoproject te organiseren in het Genthof. Dan verheldert z’n opzet met maquettebeelden van de plaats waar het project deze zomer moet van stapel lopen.
Les frères Dardenne parmi nous, préparez vous!
Piet ging er om tien uur van door. Hij moest nog een eind brommen terug naar Vlissingen. Bij het nalezen van m’n verslag viel het me op dat onze wijze man uit het noorden zich weinig liet horen. Misschien veelbetekenend. Anderen namen het woord en lieten het bijna niet meer los. (stof tot nadenken?) Wat de man echter niet verwoordde, verbeeldde hij. Zie maar op ‘met 120 door de bocht’.
4 opmerkingen:
Dankjewel voor het verslag Paul !
En Luc : denk je aan het plaatsen van je tekst ? En jij Paul ? Het was interessant over die fotografen - wat mij betreft vooral Soth en daar wil ik wel iets meer over weten.
Merci, Paul. Het valt echt wel mee met het literaire gehalte.
Goed verslag Paul, ook al laat ik mijn broodmolen niet malen, de grijze massa werkt gewoon door en geniet voornamelijk op z'n avond. De passie van Sarah bij slechts een fragment film ( hoe zou dat zijn bij het zien van een gehele film...), de bevlogenheid van Luc over het zijn van een serieuze fotograaf, de presentatie van "nieuwe" fotografen. Juliane Beasley, was ik een aantal jaren eerder al eens tegengekomen tijdens mijn aktieve Photoblog periode en het daarbij behorende zoeken naar fotografen over de wereld, mooi dat ik ze dan weer eens tegenkom ter herinnering. Het voorstellen van "je eigen" favourieten mag van mij wel een onderdeel zijn van iedere GG avond, per tourbeurt bij voorbeeld.
Een reactie posten